Kirysek spiżowy - Corydoras aeneus

[3runer]

Kirysek spiżowy jest rybą cenioną przez akwarystów od wielu lat. Osobnik dorosły jest brązowo-żółtawy, z dosyć dużą czarniawą plamą obejmującą środkowy pas boku. Plama ta połyskuje zielono, a miejscami złoto. Jest to gatunek stadny o bardzo łagodnym usposobieniu. Bardzo dobrze czuje się w akwarium wielogatunkowym. Spełnia również bardzo pożyteczną role, ponieważ wyjada resztki pokarmu z dna akwarium. Specyficzną cechą kiryska spiżowego jest "mruganie" do hodowcy, jednakże ze względu na brak powiek mruganie z punktu widzenia biologii jest niemożliwe. Kiryski ruszają gałką oczną , żeby oczyścić ją z osadu, dlatego możemy odnieść wrażenie jakby mrugały. Bardzo dobrze nadaje się dla początkujących akwarystów. W naturze występuje kilka barwnych odmian takich jak: pomarańczowa, złotomiedziana i czarna. Samica jest większa i posiada promienie na płetwach piersiowych. Kirysek spiżowy większość czasu spędza na dnie akwarium. Zajmuje się głównie przesiewaniem podłoża w poszukiwaniu drobnych bezkręgowców, tak jak czyni to w naturalnym środowisku. Ze względu na to że posiada dodatkowe oddychanie jelitowe często podpływa pod powierzchnię, aby zaczerpnąć powietrza.

Rodzina
Kiryskowate

Pochodzenie
W małych i najmniejszych rzekach i strumieniach w Argentynie Wenezueli oraz Trynidadzie.

Długość
Około 6-8 cm

Odżywianie
Pokarmy suche i żywe, opadające na dno. Możliwie urozmaicona dieta umożliwia utrzymać dobrą kondycję oraz piękne barwy. Pokarm pobiera niemal wyłącznie z dna zbiornika, należy pamiętać o tym by podstawą były pokarmy roślinne, zwierzęce są tylko urozmaiceniem.

Temperatura
Od 18 do 24 C (choć i w 26-28 też im nie przeszkadza)

Warunki hodowlane
Bardzo dobrze czuje się w towarzystwie innych kirysków. Lepiej jest hodować większą liczbę samców niż samic. Podłoże powinno być drobnoziarniste, ponieważ w nim szuka pokarmu. Żwir nie powinien mieć ostrych krawędzi, aby ryba się nie skaleczyła. Kiryski potrzebują licznych kryjówek. Akwarium gęsto obsadzone roślinami z wolna przestrzenią do pływania. Tolerują różne parametry wody, ale nie może to być woda zbyt kwaśna. Powinien mieć zapewniony wolny dostęp do powierzchni wody, ponieważ oddycha przez jelito. Mitem jest to, że bazalt nie nadaje się dla nich, w moim akwarium mam gruboziarnisty bazalt, kirysy radzą sobie z nim wyśmienicie, nie kaleczą brzuszków ani wąsików. Należy hodować je w stadach minimum 4-6 sztuk, odmiany barwne trzeba liczyć jako stado, czyli nie możemy sobie pozwolić na 2 metaliczne, 2 albinosy i 2 czarne, z moich obserwacji wynika jasno, że trzymają się w osobnych grupach (mam 7 albinosów i 5 czarnych).

Rozmnażanie
W okresie tarła temperatura powinna wynosić około 26 C. Jaja najczęściej składane są o zmierzchu. Samica dotyka odbyt samca w celu połknięcia nasienia. Następnie wydala je nienaruszone na własne płetwy odbytowe. Zapłodnioną ikrę przykleja do roślin lub innych elementów (często szyb). Młode wylęgają się po około 5 dniach. W początkowym okresie młode kiryski karmimy larwami solowca i rurecznikami, natomiast później większym pokarmem. Młode rosną stosunkowo szybko. Do rozmnażania najszybciej nakłonimy kirysy dużą podmianą wody, ikrę można zbierać z szyb i roślin i umieścić w innym akwarium, ponieważ jest ona łakomym kąskiem dla innych mieszkańców baniaka.

Kirys spiżowy czarny






Kirys spiżowy albinos
tu odmiana weloniasta


i w stadzie




samica


Kirys spiżowy metaliczny



Kirys spiżowy złotomiedziana


ikra



źródło
http://www.superakwarium.pl/kirysek-spizowy-id415.html i moje własne doświadczenia